31 dzień miesiąca października

jeszcze przed (...) zapomnimy o sobie
daremnie

zajmiemy sprawami powagi

już po (...) skryjemy swe serca przed sobą
wzajemnie

gdy smutek doda rozwagi

gdzieś pod (...) z niedbaniem siądziemy wraz obok

siebie, na sobie i w środku

...

aby wyrzec się tego, co skrywa już popiel -

chylących się ciężko nad gorzką żółcią traw

tych drzew

w bezwładzie płaczących

nad rozlaną żywicą słońca

skostniałą w bursztynie

tymi łzami milczących

z suchej purpury i wrzosu przekwitu